przeciwomołwić

Univerbation of przeciwo +‎ mołwić. First attested in the end of the 14th century. Compare Latin contrādīcō.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛt͡ɕivɔmɔɫvit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛt͡ɕivɔmɔɫvit͡ɕ/

przeciwomołwić impf

1. to contradict, to withspeak; to oppose, to say something opposite
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 17, 47:

     Wyimesz me od przecywomolwøczego luda (de contradictionibus populi)

     [Wyjmiesz mie od przeciwomołwiącego luda (de contradictionibus populi)]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przeciwomołwić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN