przeciwomołwienie

From przeciwomołwić +‎ -enie. First attested in the end of the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛt͡ɕivɔmɔɫvjɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛt͡ɕivɔmɔɫvjɛɲe/

przeciwomołwienie n

1. contradiction, withspeaking; argument

   Synonym: przeciwomołwa

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 79, 7:

     Poloszil ies nas w przecywomolwene (in contradictionem) søsadom naszim

     [Położył jeś nas w przeciwomołwienie (in contradictionem) sąsiadom naszym]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 80, 7:

     Kusil iesm cze v wodi przecywomolwena (apud aquam contradictionis)

     [Kusił jeśm cie u wody przeciwomołwienia (apud aquam contradictionis)]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przeciwomołwienie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN