rozkuwać
See also: rozkùwac
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈku.vat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /rɔsˈku.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uvat͡ɕ
- Syllabification: roz‧ku‧wać
Verb
rozkuwać impf (perfective rozkuć)
- (transitive) to hit apart, to beat apart (while striking, to break into pieces) [+instrumental = with what]
- Synonym: (obsolete) rozkowywać
- (transitive) to hammer out, to beat flat (to flatten by striking)
- Synonyms: rozklepywać, (obsolete) rozkowywać
- (transitive) to unchain; to unshoe (to free someone from chains or handcuffs, etc.; to remove a horseshoe from a horse) [+ z (genitive) = from what]
- (reflexive with się) to unchain oneself [+ z (genitive) = from what]
- Synonyms: odkuwać się, (obsolete) rozkowywać się
- (reflexive with się) to unchain each other [+ z (genitive) = from what]
- Synonym: (obsolete) rozkowywać się
- (reflexive with się, of a horse) to unshoe (to lose a horseshoe or horseshoes; to have a horseshoe or horseshoes removed)
- Synonym: (obsolete) rozkowywać się
Conjugation
Conjugation of rozkuwać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | rozkuwać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | rozkuwam | rozkuwamy | ||||||||||||||||
2nd | rozkuwasz | rozkuwacie | |||||||||||||||||
3rd | rozkuwa | rozkuwają | |||||||||||||||||
impersonal | rozkuwa się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | rozkuwałem, -(e)m rozkuwał |
rozkuwałam, -(e)m rozkuwała |
rozkuwałom, -(e)m rozkuwało |
rozkuwaliśmy, -(e)śmy rozkuwali |
rozkuwałyśmy, -(e)śmy rozkuwały | |||||||||||||
2nd | rozkuwałeś, -(e)ś rozkuwał |
rozkuwałaś, -(e)ś rozkuwała |
rozkuwałoś, -(e)ś rozkuwało |
rozkuwaliście, -(e)ście rozkuwali |
rozkuwałyście, -(e)ście rozkuwały | ||||||||||||||
3rd | rozkuwał | rozkuwała | rozkuwało | rozkuwali | rozkuwały | ||||||||||||||
impersonal | rozkuwano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę rozkuwał, będę rozkuwać |
będę rozkuwała, będę rozkuwać |
będę rozkuwało, będę rozkuwać |
będziemy rozkuwali, będziemy rozkuwać |
będziemy rozkuwały, będziemy rozkuwać | |||||||||||||
2nd | będziesz rozkuwał, będziesz rozkuwać |
będziesz rozkuwała, będziesz rozkuwać |
będziesz rozkuwało, będziesz rozkuwać |
będziecie rozkuwali, będziecie rozkuwać |
będziecie rozkuwały, będziecie rozkuwać | ||||||||||||||
3rd | będzie rozkuwał, będzie rozkuwać |
będzie rozkuwała, będzie rozkuwać |
będzie rozkuwało, będzie rozkuwać |
będą rozkuwali, będą rozkuwać |
będą rozkuwały, będą rozkuwać | ||||||||||||||
impersonal | będzie rozkuwać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | rozkuwałbym, bym rozkuwał |
rozkuwałabym, bym rozkuwała |
rozkuwałobym, bym rozkuwało |
rozkuwalibyśmy, byśmy rozkuwali |
rozkuwałybyśmy, byśmy rozkuwały | |||||||||||||
2nd | rozkuwałbyś, byś rozkuwał |
rozkuwałabyś, byś rozkuwała |
rozkuwałobyś, byś rozkuwało |
rozkuwalibyście, byście rozkuwali |
rozkuwałybyście, byście rozkuwały | ||||||||||||||
3rd | rozkuwałby, by rozkuwał |
rozkuwałaby, by rozkuwała |
rozkuwałoby, by rozkuwało |
rozkuwaliby, by rozkuwali |
rozkuwałyby, by rozkuwały | ||||||||||||||
impersonal | rozkuwano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech rozkuwam | rozkuwajmy | ||||||||||||||||
2nd | rozkuwaj | rozkuwajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech rozkuwa | niech rozkuwają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | rozkuwający | rozkuwająca | rozkuwające | rozkuwający | rozkuwające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | rozkuwany | rozkuwana | rozkuwane | rozkuwani | rozkuwane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | rozkuwając | ||||||||||||||||||
verbal noun | rozkuwanie |
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozkuwać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- rozkuwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkuwać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkuwać in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkuwać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 638
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.