västölintu

Ingrian

Etymology

From västö (wagtail) + lintu (bird).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋæstøˌlintu/, [ˈʋæs̠tø̞̆ˌlʲintŭ̥]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋæstøjˌlintu/, [ˈʋæʃtø̞jˌlʲind̥u]
  • Rhymes: -intu
  • Hyphenation: väs‧tö‧lin‧tu

Noun

västölintu

  1. Synonym of västö

Declension

Declension of västölintu (type 4/koivu, nt-nn gradation)
singular plural
nominative västölintu västölinnut
genitive västölinnun västölintuin, västölintuloin
partitive västölintua västölintuja, västölintuloja
illative västölintuu västölintui, västölintuloihe
inessive västölinnuus västölinnuis, västölintulois
elative västölinnust västölinnuist, västölintuloist
allative västölinnulle västölinnuille, västölintuloille
adessive västölinnuul västölinnuil, västölintuloil
ablative västölinnult västölinnuilt, västölintuloilt
translative västölinnuks västölinnuiks, västölintuloiks
essive västölintunna, västölintuun västölintuinna, västölintuloinna, västölintuin, västölintuloin
exessive1) västölintunt västölintuint, västölintuloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 686
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.