αναδεύω

See also: ἀναδεύω

Greek

Etymology

Inherited from Hellenistic Koine Greek ἀναδεύω (anadeúō). By surface analysis, ανα- (“re”) +‎ δεύω (dévo, “ancient verb for 'stir liquid with dry mass'”).

Pronunciation
  • IPA(key): /a.naˈðe.vo/
  • Hyphenation: α‧να‧δεύ‧ω

Verb

αναδεύω • (anadévo) (past ανάδεψα, passive αναδεύομαι)

  1. to agitate (mix vigorously, particularly mechanically, to produce even mixture)
  2. to stir (for example: coffee)
  3. to fidget, stir

Conjugation
αναδεύω   αναδεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αναδεύω αναδέψω, αναδεύσω αναδεύομαι αναδευτώ, αναδευθώ
2 sg αναδεύεις αναδέψεις, αναδεύσεις αναδεύεσαι αναδευτείς, αναδευθείς
3 sg αναδεύει αναδέψει, αναδεύσει αναδεύεται αναδευτεί, αναδευθεί
1 pl αναδεύουμε, [‑ομε] αναδέψουμε, [‑ομε], αναδεύσουμε, [‑ομε] αναδευόμαστε αναδευτούμε, αναδευθούμε
2 pl αναδεύετε αναδέψετε, αναδεύσετε αναδεύεστε, αναδευόσαστε αναδευτείτε, αναδευθείτε
3 pl αναδεύουν(ε) αναδέψουν(ε), αναδεύσουν(ε) αναδεύονται αναδευτούν(ε), αναδευθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανάδευα ανάδεψα, ανάδευσα αναδευόμουν(α) αναδεύτηκα, αναδεύθηκα
2 sg ανάδευες ανάδεψες, ανάδευσες αναδευόσουν(α) αναδεύτηκες, αναδεύθηκες
3 sg ανάδευε ανάδεψε, ανάδευσε αναδευόταν(ε) αναδεύτηκε, αναδεύθηκε
1 pl αναδεύαμε αναδέψαμε, αναδεύσαμε αναδευόμασταν, (‑όμαστε) αναδευτήκαμε, αναδευθήκαμε
2 pl αναδεύατε αναδέψατε, αναδεύσατε αναδευόσασταν, (‑όσαστε) αναδευτήκατε, αναδευθήκατε
3 pl ανάδευαν, αναδεύαν(ε) ανάδεψαν, αναδέψαν(ε), ανάδευσαν αναδεύονταν, (αναδευόντουσαν) αναδεύτηκαν, αναδευτήκαν(ε),
αναδεύθηκαν, αναδευθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα αναδεύω ➤ θα αναδέψω / αναδεύσω ➤ θα αναδεύομαι ➤ θα αναδευτώ / αναδευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναδεύεις, … θα αναδέψεις / αναδεύσεις, … θα αναδεύεσαι, … θα αναδευτείς / αναδευθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναδέψει / αναδεύσει
  έχω, έχεις, … αναδευμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … αναδευτεί / αναδευθεί
  είμαι, είσαι, … αναδευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναδέψει / αναδεύσει
  είχα, είχες, … αναδευμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … αναδευτεί / αναδευθεί
  ήμουν, ήσουν, … αναδευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναδέψει / αναδεύσει
  θα έχω, θα έχεις, … αναδευμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … αναδευτεί / αναδευθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αναδευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάδευε ανάδεψε / [ανάδευ' 1], ανάδευσε — αναδέψου, αναδεύσου
2 pl αναδεύετε αναδέψτε / [αναδεύτε2], αναδεύστε αναδεύεστε αναδευτείτε, αναδευθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αναδεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αναδέψει / αναδεύσει ➤ αναδευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αναδέψει, αναδεύσει αναδευτεί, αναδευθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανάδευ' το ("stir it!").
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • ανάδευση f (anádefsi, “stirring”)
  • αναδευτήρας m (anadeftíras, “stirring device”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.