ανδρειώνω

See also: ανδρώνω and ἀνδρειόω

Greek

Alternative forms

Pronunciation
  • IPA(key): /an.ðɾiˈo.no/
  • Hyphenation: αν‧δρει‧ώ‧νω

Verb

ανδρειώνω • (andreióno) (past ανδρείωσα, passive ανδρειώνομαι) often in the passive forms[1][2]

  1. to make brave, fill with courage

Conjugation
ανδρειώνω   ανδρειώνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ανδρειώνω ανδρειώσω ανδρειώνομαι ανδρειωθώ
2 sg ανδρειώνεις ανδρειώσεις ανδρειώνεσαι ανδρειωθείς
3 sg ανδρειώνει ανδρειώσει ανδρειώνεται ανδρειωθεί
1 pl ανδρειώνουμε, [‑ομε] ανδρειώσουμε, [‑ομε] ανδρειωνόμαστε ανδρειωθούμε
2 pl ανδρειώνετε ανδρειώσετε ανδρειώνεστε, ανδρειωνόσαστε ανδρειωθείτε
3 pl ανδρειώνουν(ε) ανδρειώσουν(ε) ανδρειώνονται ανδρειωθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανδρείωνα ανδρείωσα ανδρειωνόμουν(α) ανδρειώθηκα
2 sg ανδρείωνες ανδρείωσες ανδρειωνόσουν(α) ανδρειώθηκες
3 sg ανδρείωνε ανδρείωσε ανδρειωνόταν(ε) ανδρειώθηκε
1 pl ανδρειώναμε ανδρειώσαμε ανδρειωνόμασταν, (‑όμαστε) ανδρειωθήκαμε
2 pl ανδρειώνατε ανδρειώσατε ανδρειωνόσασταν, (‑όσαστε) ανδρειωθήκατε
3 pl ανδρείωναν, ανδρειώναν(ε) ανδρείωσαν, ανδρειώσαν(ε) ανδρειώνονταν, (ανδρειωνόντουσαν) ανδρειώθηκαν, ανδρειωθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ανδρειώνω ➤ θα ανδρειώσω ➤ θα ανδρειώνομαι ➤ θα ανδρειωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ανδρειώνεις, … θα ανδρειώσεις, … θα ανδρειώνεσαι, … θα ανδρειωθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ανδρειώσει
  έχω, έχεις, … ανδρειωμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ανδρειωθεί
  είμαι, είσαι, … ανδρειωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ανδρειώσει
  είχα, είχες, … ανδρειωμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ανδρειωθεί
  ήμουν, ήσουν, … ανδρειωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ανδρειώσει
  θα έχω, θα έχεις, … ανδρειωμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ανδρειωθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ανδρειωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανδρείωνε ανδρείωσε — ανδρειώσου
2 pl ανδρειώνετε ανδρειώστε ανδρειώνεστε ανδρειωθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ανδρειώνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ανδρειώσει ➤ ανδρειωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ανδρειώσει ανδρειωθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References
  1. ανδρειώνω - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
    According to Babiniotis, this is a deponent verb (passive forms only).
  2. Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia
    Both active and passive forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.